ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΤΟ ΜΕΓΑΡΟF. J. HAYDN: Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2009


Τη «Δημιουργία» (Die Schöpfung , The Creation- Ορατόριο σε τρία μέρη) του Joseph Haydn (Rohrau 1732 - Βιέννη 1809) σε λιμπρέτο του βαρόνου Gottfried van Swieten θα παρουσιάσει το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης στην καθιερωμένη, πλέον, χριστουγεννιάτικη συναυλία του, την Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου, στις 21:00.Συμμετέχουν οι Ute Selbig (σοπράνο), Marcus Ullmann (τενόρος), Carsten Sabrowski (μπάσος), η Χορωδία "Μακεδονία" (Διεύθυνση Χορωδίας: Αντώνης Κοντογεωργίου) και η Συμφωνική Ορχήστρα Δήμου Θεσσαλονίκης σε μουσική διεύθυνση Νίκου Αθηναίου.
Χορηγός αερομεταφορών της Δημιουργίας είναι η Aegean Airlines η οποία με την παράσταση αυτή εγκαινιάζει την υποστήριξη της στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης.
Στο Α΄ Μέρος η μουσική θα ταξιδέψει το κοινό πίσω στην 1η ημέρα ( Η Δημιουργία του ουρανού, της γης και του φωτός), στην 2η ημέρα (Ο χωρισμός των υδάτων), στην 3η ημέρα (Η δημιουργία της ξηράς και της θάλασσας και της βλάστησης επί της γης) και στην 4η ημέρα (Η Δημιουργία των ουράνιων σωμάτων). Ακολουθεί το Β’ Μέρος με την 5η ημέρα (Η Δημιουργία των πτηνών και των πλασμάτων της θάλασσας) και την 6η ημέρα (Η Δημιουργία των ζώων και των ανθρώπων), ενώ το Γ’ Μέρος παρακολουθούμε τον Αδάμ και η Εύα στον Παράδεισο.
Ανταποκρινόμενος στην επιθυμία του Haydn, ο Salomon θα του παραδώσει λίγο πριν την αναχώρησή του από το Λονδίνο, τον Αύγουστο του 1795, ένα λιμπρέτο σε αγγλική γλώσσα με τον τίτλο The Creation of the World (Η Δημιουργία του Κόσμου), βασισμένο στην περιγραφή της Δημιουργίας από το βιβλίο της Γένεσης (α’ 1 - β’ 3), στο επικό ποίημα του John Milton Paradise Lost (1667) και σε αποσπάσματα από τους Ψαλμούς (19.1-5 και 145.27-30). Το λιμπρέτο, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, προοριζόταν για το Händel, έμεινε όμως αναξιοποίητο έως τη στιγμή που έφτασε στα χέρια του Haydn. Ο συγγραφέας του παραμένει μέχρι σήμερα ανώνυμος.
Αμέσως μετά την επιστροφή του στη Βιέννη, ο Haydn παρέδωσε το αγγλικό λιμπρέτο στο βαρόνο Gottfried van Swieten (1733-1803) για να το μεταφράσει στη γερμανική γλώσσα. Ο van Swieten γρήγορα αναγνώρισε τις μοναδικές αφορμές που παρείχε το αγγλικό κείμενο στο Haydn για την ανάδειξη των σημαντικότερων αρετών του συνθετικού του ύφους: «Διέκρινα αμέσως, γράφει, ότι ένα τόσο υψηλό θέμα θα έδινε στο Haydn την ευκαιρία, όπως από καιρό επιθυμούσα, να επιδείξει το εύρος των επιτευγμάτων του και να εκφράσει σε όλο της το μεγαλείο την αστείρευτη μουσική του ιδιοφυία». Η «Gesellschaft der Associierten» εξασφάλισε στο Haydn αμοιβή 500 δουκάτων για τη σύνθεση του έργου και εγγυήθηκε τη χρηματοδότηση της αντιγραφής και της παραγωγής του νέου ορατόριου. Ο van Swieten προχώρησε στη μετάφραση του αγγλικού κειμένου στη γερμανική γλώσσα, κάνοντας ταυτόχρονα σημαντικές περικοπές και αναθεωρήσεις. Πιθανότατα μεταφραστής και συνθέτης συνεργάστηκαν στενά σε αυτή τη διαδικασία. Σε κάθε περίπτωση το χειρόγραφο του γερμανικού

λιμπρέτου περιλαμβάνει προτάσεις και σχόλια του van Swieten για τη μελοποίηση, τα οποία σε μεγάλο βαθμό υιοθέτησε ο Haydn στη σύνθεσή του.
Σύμφωνα με τη μαρτυρία του συνθέτη Johann Georg Albrechtsberger (1736-1809), o Haydn παρουσίασε μερικές από τις βασικές ιδέες της Δημιουργίας στο πιάνο, στα τέλη του 1796. Η συνθετική διαδικασία διήρκεσε περίπου έναν χρόνο, διάστημα ασυνήθιστα μεγάλο για το Haydn, όπως ασυνήθιστο είναι και το πλήθος των προσχεδίων για το έργο που έχουν φτάσει ως τις μέρες μας. Η περίοδος σύνθεσης της Δημιουργίας ήταν, σύμφωνα με τη μαρτυρία του ίδιου του συνθέτη, μία αγωνιώδης εργασία σε μία ατμόσφαιρα περισυλλογής και βαθιάς θρησκευτικότητας. Το ορατόριο ολοκληρώθηκε στο Eisenstadt το φθινόπωρο του 1797 και τα αντίγραφα ετοιμάστηκαν στις αρχές του 1798.[1] Οι πρόβες ξεκίνησαν τον Απρίλιο του ίδιου χρόνου. Την ανοιχτή πρόβα τις 29ης Απριλίου ακολούθησε η επίσημη πρεμιέρα με τη μορφή ιδιωτικής συναυλίας με προσκλήσεις, που πραγματοποιήθηκε στις 30 Απριλίου του 1798 στο Palais Schwarzenberg της Βιέννης με τον Antonio Salieri στο πιάνο, υπό τη διεύθυνση του ίδιου του συνθέτη. Οι φιλόμουσοι κύκλοι της βιεννέζικης αριστοκρατίας υποδέχτηκαν το έργο με πρωτοφανή ενθουσιασμό. Ωστόσο οι κοινοί θνητοί χρειάστηκε να περιμένουν έναν ολόκληρο χρόνο για τη δημόσια πρεμιέρα στο Burgtheater της Βιέννης, στις 19 Μαρτίου του 1799, σε μία κατάμεστη αίθουσα που αποθέωσε το συνθέτη. Ο τοπικός τύπος παραληρούσε χαρακτηρίζοντας το έργο μία αριστουργηματική μουσική απόδοση του θείου έργου της Δημιουργίας, που χαρακτηριζόταν από ποιητικότητα και αξεπέραστη τολμηρότητα και πρωτοπορία.
Στο Λονδίνο η Δημιουργία έκανε πρεμιέρα στο Covent Garden, στις 28 Μαρτίου του 1799. Ο βρετανικός Τύπος της εποχής σχολίασε αρνητικά τη χαμηλή λογοτεχνική ποιότητα της αγγλικής εκδοχής του λιμπρέτου και παρατήρησε ότι, παρά τις αδιαμφισβήτητες αρετές της, η Δημιουργία δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί εφάμιλλη ενός ορατόριου του Händel. Με διαδοχικές πρεμιέρες στα σημαντικότερα μουσικά κέντρα της Ευρώπης και χάρη στην πλήρη δίγλωσση έκδοση που επιμελήθηκε ο ίδιος ο συνθέτης το 1800, το έργο γρήγορα κατέκτησε μία σταθερή θέση στο διεθνές ρεπερτόριο.

Κύρια σοπράνο της Semper Oper της Δρέσδης, η Ute Selbig ξεχωρίζει για την εξαιρετική της φωνή, για τη θαυμάσια μουσική της δεξιοτεχνία και το δραματικό της ταλέντο. Έχει εμφανιστεί με τη Φιλαρμονική της Νέας Υόρκης, τις Συμφωνικές του Σικάγο, του Σηάτλ, του Σαιντ Λούις, του Μιλγουώκι και της Ινδιανάπολης, καθώς επίσης με την Ορχήστρα Δωματίου του Λος Άντζελες και όλες τις σημαντικές ορχήστρες της Ευρώπης. Μεταξύ των ερμηνειών της σε έργα του Mozart που απέσπασαν εξαιρετικές κριτικές, περιλαμβάνονται οι ρόλοι των Fiordiligi, Contessa, Donna Elvira, Pamina και Ilia. Απέσπασε διθυραμβικές κριτικές για το ρόλο της Zdenka στην Arabella του R. Strauss στο Grand Théâtre de Genève και στην Κρατική Όπερα του Μονάχου, καθώς και για τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Suor

Angelica από την ομώνυμη όπερα του Puccini στη Δρέσδη. Το 2004-2005 πραγματοποίησε το ντεμπούτο της στον Καναδά, ως Fiordiligi, για την Όπερα του Βανκούβερ. Έχει ερμηνεύσει όλο το σημαντικό ρεπερτόριο για σοπράνο, καθώς και το ευρύ ρεπερτόριο των Bach, Haydn, Mozart, Beethoven και Mendelssohn, τα Requiem των Dvořák και Fauré, το Ein deutsches Requiem του Brahms και τις Sinfonie Nr. 2 και Nr. 4 του Mahler. Έχει συνεργαστεί ακόμα με τις Leipzig Gewandhaus, Dresden Staatskapelle, Ορχήστρα του Ραδιοφώνου του Τορίνου, Φιλαρμονική του Βερολίνου, Φιλαρμονική Ορχήστρα της Γαλλικής Ραδιοφωνίας, Εθνική Ορχήστρα της Γαλλίας, Ορχήστρα της Ρωμανικής Ελβετίας και έχει τραγουδήσει στο Φεστιβάλ του Ζάλτσμπουργκ, της Λουκέρνης, του Kissingen και του Ludwigsburg. Μεταξύ των διακεκριμένων συνεργατών της συγκαταλέγονται οι Sir Colin Davis, Peter Schreier, Giuseppe Sinopoli, Kent Nagano, Fabio Luisi και Franz Welser-Möst. Έχει ερμηνεύσει τη μουσική του J. S. Bach στο Μιλάνο, στο Teatro Colon του Μπουένος Άιρες, το Century Hall του Τόκιο αλλά και στο Λος Άντζελες. Εμφανίστηκε στην Ιαπωνία με τη Φιλαρμονική της Δρέσδης και την Dresden Kreuzchor, απέσπασε το Bραβείο «Christel-Goltz-Preis» της Semper Oper της Δρέσδης και τον τίτλο της «Bachpreisträgerin» στο Διεθνή Διαγωνισμό «Johann Sebastian Bach» της Λειψίας. Το 1999 έλαβε τον τίτλο της «Kammersängerin», τίτλος που αποτελεί την ανώτατη τιμή για έναν τραγουδιστή στη Γερμανία και την Αυστρία.
O λυρικός τενόρος Marcus Ullmann γεννήθηκε στο Όλμπερνχαου, στα περίχωρα της Δρέσδης. Η πρώτη του επαφή με τη μουσική έγινε στη Χορωδία Kreuzchor της Δρέσδης, σπούδασε αρχικά στην Ανώτατη Σχολή Μουσικής της Δρέσδης με καθηγητές τους Hartmut Yabel και Margret Trappe-Wiel και συνέχισε στο Βερολίνο με καθηγητή τον Dietrich Fischer-Dieskau και στην Καρλσρούη με καθηγήτρια τη Marga Schiml. Στη συνέχεια μετακλήθηκε στο Κρατικό Θέατρο του Mάιντς, στη Semperoper της Δρέσδης, καθώς επίσης και στο Teatro la Fenice, το Teatro dell`Opera της Ρώμης, το Teatro Comunale της Φλωρεντίας και την Όπερα του Λος Άντζελες, όπου ερμήνευσε με μεγάλη επιτυχία διάφορους ρόλους έργων του Mozart, την Die Schöpfung και τις Die Jahreszeiten του Haydn αλλά και τα Johannes Passion και τη H-moll Messe του J. S. Bach. Εμφανίστηκε, ακόμα, στην Ευρώπης, στη Βόρεια και Νότια Αμερική αλλά και στην Ιαπωνία και έχει συνεργαστεί με διεθνούς φήμης Διευθυντές Ορχήστρας, ανάμεσα στους οποίους οι Frieder Bernius, Ivor Bolton, Marcus Creed, Enoch zu Guttenberg, Martin Haselböck, Christoph Poppen, Hans-Christoph Rademann, Helmuth Rilling και Peter Schreier. Παράλληλα φιλοξενείται τακτικά από τη Χορωδία Kreuzchor της Δρέσδης, τη Χορωδία Νέων του Βίντσμπαχ και τη Χορωδία Thomanerchor της Λειψίας. Έχει ερμηνεύσει Lieder στα πλαίσια διαφόρων φεστιβάλ μουσικής δωματίου -του Κούμο ή του Μόριτσμπουργκ, του West Cork Chamber Music Festival, της Schubertiade Schwarzenberg και της Ευρωπαϊκής Γιορτής της Μουσικής στη Στουτγάρδη. Συνεργάστηκε με διακεκριμένους πιανίστες στο Wigmore Hall του Λονδίνου, στο Concertgebouw του Άμστερνταμ, στην Όπερα του Καΐρου και στο Τόκιο. Την εποχή αυτή συνεργάζεται με τους πιανίστες Alexander Schmalcz και Camillo Radicke, ενώ μετρά πλήθος ηχογραφήσεων για το ραδιόφωνο και την τηλεόραση αλλά και μια πλούσια δισκογραφία. Πολύ σύντομα θα κυκλοφορήσει η ηχογράφηση της H-moll Messe του J. S. Bach υπό τη διεύθυνση του Frieder Bernius και τα Drei Quartette für vier Solostimmen του Brahms, με το Helmut Deutsch στο πιάνο.

Ο βαθύφωνος Carsten Sabrowski γεννήθηκε στο Κίελο και μεγάλωσε στην Κονσεπσιόν της Χιλής. Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Μουσικής του Αμβούργου με καθηγητές τους James Wagner και Hans Kagel αλλά και στη Βιέννη με καθηγητή το Walter Berry. Υπήρξε νικητής στο Διαγωνισμό Τραγουδιού «Elise Meyer» στο Αμβούργο και το 1991-92 έκανε την πρώτη του εμφάνιση με τους ρόλους του Masetto/Don Giovanni και του Figaro/Le Nozze di Figaro του Mozart στην Όπερα του Ντόρτμουντ. Ακολούθησαν ρόλοι όπως οι Kecal/Prodaná Nevĕsta (Smetana), Dr. Bartolo/Il Barbiere di Siviglia (Rossini), Don Alfonso/Così fan Tutte (Mozart) και Biterolf/Tannhäuser (Wagner). Σήμερα, διαθέτει ένα ευρύ ρεπερτόριο, τόσο στον τομέα της όπερας όσο και στον τομέα των συναυλιών. Από τη σαιζόν 2002/03 ερμήνευσε τους ακόλουθους ρόλους στη σκηνή της Κωμικής Όπερας του Βερολίνου, ως μέλος της ομάδας καλλιτεχνών: Don Estoban/Der Zwerg (von Zemlinsky), Hobson/Peter Grimes (Britten), Zar Saltan/La Favolla dello Zar Saltan (Rimsky-Korsakov), Kecal/Prodaná Nevĕsta (Smetana) και Doktor/Wozzeck (Berg). Έχει ακόμη τραγουδήσει τους ρόλους: Le Roi de Trèfle/L’Amour de Trois Oranges (Prokofiev), Leporello/Don Giovanni (Mozart), Police Inspector/Lady Macbeth of the Mtsensk District (Shostakovich), Kaspar/Der Freischütz (von Weber) και Figaro/Le Nozze di Figaro (Mozart), Tsar Dodon/Le Coq d’Or (Rimsky Korsakov), του Joe/Aufstieg und Fall der Stadt Mahagonny (Weill) και των Coppélius, Lindorf, Docteur Miracle και Capitaine Dapertutto/Les Contes d’Hoffmann (Offenbach). Την τρέχουσα σαιζόν έχει προγραμματιστεί να ερμηνεύσει τον Count Tomsky/Pikovaya Dama (Tchaikovsky) σε μια καινούρια παραγωγή των Thilo Rheinhart και Alexander Briger. Έχει εμφανιστεί μεταξύ άλλων στην Κρατική Όπερα του Αμβούργου, το Κρατικό Θέατρο του Βισμπάντεν, την Όπερα της Λειψίας, το Δημοτικό Θέατρο του Σαντιάγο της Χιλής και το Θέατρο Carlo Felice της Γένοβας. Έχει συμμετάσχει σε πλήθος ηχογραφήσεων CD, όπως στον Der Schauspieldirektor του Mozart με τη Γερμανική Συμφωνική Ορχήστρα υπό τη διεύθυνση του Sir Neville Mariner και του Otto Schenk, αλλά και στην Tatyana του Lehár. To 2009 έχει προγραμματιστεί μια παραγωγή Haydn με τη Φιλαρμονική της Πράγας υπό τη διεύθυνση του Gert Albrecht. Θα συμμετάσχει επίσης στο ανέβασμα της Elektra του R. Strauss στο Θέατρο του Μπάντεν Μπάντεν υπό τη διεύθυνση του Christian Thielemann.

Η Χορωδία “Μακεδονία” ιδρύθηκε το 1993 από το Γενικό Διευθυντή των Μουσικών Συνόλων της Ε.Ρ.Τ., κ. Μίκη Θεοδωράκη, με Διευθυντή τον Αντώνη Κοντογεωργίου. Η Χορωδία, που αριθμεί 45 μόνιμα μέλη, προέρχεται σε μεγάλο βαθμό από τα μέλη της Χορωδίας του Δήμου Θεσσαλονίκης, που μετονομάστηκε μετέπειτα σε “Χορωδία Φίλων της Μουσικής Θεσσαλονίκης”. Από την ίδρυσή της, το 1993, η Χορωδία “Μακεδονία” έχει πραγματοποιήσει 90 συναυλίες με συμφωνικές ορχήστρες, από τις οποίες αναφέρονται δέκα έξι στο Φεστιβάλ Αθηνών (Ηρώδειο), μία στο Μόναχο (Φεστιβάλ Ευρωπαϊκών Ορχηστρών σε συνεργασία με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών), δώδεκα στις Η.Π.Α. και τον Καναδά, τέσσερις στα πλαίσια του Φεστιβάλ των “Δημητρίων” και έξι στα πλαίσια του Φεστιβάλ της Επιδαύρου. Το ρεπερτόριο της Χορωδίας, συνυπολογιζομένου και εκείνου ως “Χορωδίας Φίλων της Μουσικής”, ξεπερνά τα 140 έργα, από τα οποία 30 σε πρώτη πανελλήνια εκτέλεση, 8 όπερες, καθώς και 150 περίπου μικρότερες

ή με μικρότερο οργανικό σύνολο a capella συνθέσεις. Από τα έργα με ορχήστρα αναφέρονται: Weihnachtsoratorium, Osteroratorium, Kantate BWV 10, Kantate BWV 76 και H-moll Messe του J. S. Bach, Die Israeliten in der Wüste του C. Ph. E. Bach, Sinfonie Nr 9, Meersstille und glückliche Fahrt και Fantasie C-moll του Beethoven, Roméo et Juliette του Berlioz, Nänie, Alt-Rhapsodie, Schicksalslied και Ein deutsches Requiem του Brahms, Szenen aus Goethes ‘Faust’ του Schumann, Styx του Kancheli, Misa Tango του Bacalov, Stabat Mater του Dvořák, Requiem και Pavane του Fauré, Quare fremerunt gentes του Franck, Orfeo ed Euridice του Gluck, La Tempesta, Die Schöpfung και Stabat Mater του Haydn, M’sa Glagolskaja του Janáček, Te deum του Kodály, Sinfonie Nr 2 & 3 του Mahler, Ein Sommernachstraum, Sinfonie Nr 2 ('Lobgesang’) και Die erste Walpurgisnacht του Mendelssohn, Amal and the night visitors και Missa O pulchritudo του Menotti, C-moll Messe, Requiem, Krönungsmesse και Ave Verum Corpus του Mozart, Carmina Burana του Orff, Stabat Mater του Pergolesi, Alexander Nevsky του Prokofiev, Daphnis et Chloé του Ravel, Stabat Mater του Rossini, Ein Überlebender aus Warschau του Schönberg, Die Hinrichtung des Stepan Razin και Sinfonie Nr 13 (‘Babi Yar’) του Schostakowitsch, Oedipus Rex του Stravinsky, Es-Dur Messe του Schubert, Quattro pezzi sacri, Messa da Requiem και La Traviata του Verdi, Lauda Jerusalem του Vivaldi, Εν Βηθλεέμ και Τετέλεσται του Αδάμη, Άγιος Δημήτριος, Συμφωνία 1821 και Στο Χριστό στο κάστρο του Αστρινίδη, 3η Συμφωνία, Canto Olympico, Ζορμπάς, Άξιον Εστί, Πνευματικό Εμβατήριο, Λειτουργία εις Κεκοιμημένους και Κατά Σαδδουκαίων του Θεοδωράκη, Ορέστεια του Ξενάκη, Συμφωνία Αρ. 2 του Χρήστου, Lord of the Rings του H. Shore, Μουσική από τον κινηματογράφο του E. Morricone κ. α.

Η Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Θεσσαλονίκης ιδρύθηκε το 1987 με την αρχική ονομασία «Δημοτική Ορχήστρα» και πρώτο Καλλιτεχνικό Διευθυντή τον Κοσμά Γαλιλαία. Από τον Ιούλιο του 1993 και για μία πενταετία την καλλιτεχνική διεύθυνση είχε αναλάβει ο Αρχιμουσικός Δημήτρης Αγραφιώτης και στη συνέχεια, μέχρι το 2005, ο Αρχιμουσικός Βύρων Φιδετζής. Σήμερα, υπεύθυνος της Ορχήστρας είναι ο Αρχιμουσικός Χάρης Ηλιάδης, αποτελείται από ταλαντούχους και καταξιωμένους μουσικούς και συμμετέχει δυναμικά στα μουσικά δρώμενα της πόλης, με συναυλίες στη Θεσσαλονίκη, σε όλη την Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό. Σε όλα αυτά τα χρόνια της λειτουργίας της, έχει συνεργαστεί με μεγάλους σολίστες και μαέστρους, ανάμεσα στους οποίους οι: Δ. Σγούρος, Γ. Δεμερτζής, Λ. Καβάκος, Μ. Τιρίμος, Γ. Βακαρέλης, Κ. Κατσαρής, F. J. Sellheim, Ι. Ι. Galati, R. Moog, I. Oistrach, R. Syracuse, V. Tretyakov, K. Kelly, G. Schuller, C. Studer, P. Badura Skoda, Milva κ.α.
Κάθε χρόνο συμμετέχει στην εναρκτήρια συναυλία των «Δημητρίων», ενώ έχει εμφανιστεί στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και Θεσσαλονίκης, στο Φεστιβάλ Αθηνών, το Θέατρο Λυκαβηττού, καθώς και σε πολλές πόλεις στην Ελλάδα (Βέροια, Νάουσα, Δράμα, Μεσολόγγι, Καβάλα, Σέρρες, Κέρκυρα κ.α.) και το εξωτερικό (Κύπρος και Αρχαίο Θέατρο της Εφέσου). Κυκλοφόρησε σε Cd τις Le Quattro Stagioni του A. Vivaldi με σολίστ το Λ. Καβάκο και Μαέστρο τον Κ. Γαλιλαία και την Die Schöpfung του Haydn με Μαέστρο το Β. Φιδετζή, το 2000. Έχει συμπράξει σε παραστάσεις όπερας, ανάμεσα στις οποίες οι Le Nozze di Figaro, Così fan Tutte, Die Entführung aus dem Serail και Don Giovanni (Mozart), Il Campanello di Notte (Donizetti), The Medium (Menotti), Gianni Schicchi, Turandot και La Bohème
(Puccini), Il Trovatore και La Traviata (Verdi), Μόμο (Α. Μπαλτάς), Die Fledermaus (J. Strauss), Salome (R. Strauss), Edipo Re και Pagliacci (Leoncavallo), μπαλέτου όπως το The Sleeping Beauty (Tchaikovsky) και σημαντικών ορατορίων όπως τα Matthäus Passion (J. S. Bach), Der Messias (Händel), Stabat Mater (Dvořák) κ.α. Ο διάσημος συνθέτης και καθηγητής του Boston University, Θ. Αντωνίου, αναγνωρίζοντας την πολύτιμη συνεισφορά της Ορχήστρας στην προβολή έργων Ελλήνων συνθετών, της αφιέρωσε την Πρώτη του Συμφωνία, που παρουσιάστηκε στις 19 Ιανουαρίου 2003 σε Α’ παγκόσμια εκτέλεση. Το Φεβρουάριο του 2006 παρουσίασε, επίσης σε Α’ πανελλήνια εκτέλεση, την όπερα του V. Bellini, I Puritani, ενώ το 2007 το 1ο αφιέρωμα στους Θεσσαλονικείς συνθέτες κλασικής μουσικής.

Η προπώληση εισιτηρίων γίνεται αποκλειστικά από τα εκδοτήρια του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης και από τα εκδοτήρια του ΟΜΜΘ, στην πλατεία Αριστοτέλους. Οι τιμές των εισιτηρίων είναι 30, 40, 50 και 60€ ενώ τα μαθητικά-φοιτητικά στοιχίζουν 15€