Ατομική έκθεση Ζωγραφικης Β.Δημητρέα - αιθουσα τεχνης εκφραση γιαννα γραμματοπουλου - 7/05/09Η αίθουσα τέχνης «εκφραση-γιαννα γραμματοπουλου» εγκαινιάζει στις 7 Μαΐου 2009
την έκθεση ζωγραφικής του Β. Δημητρέα. Επιμέλεια έκθεσης: Χρήστος Θεοφίλης, μέλος A.I.C.L. Association Internationale de la Critique litteraire / επιμελητής της στήλης 'αυτοπροσδιορισμοί' των σελίδων γράμματα - τέχνες - εικαστικά της εφημερίδας 'η αυγή' και συνεργάτης του περιοδικού ΄Culture΄ της εφημερίδας ‘’ο κόσμος του επενδυτή’’.
Ο ζωγράφος εκθέτει την πρόσφατη δουλειά του, 2002 -2008. Τα θέματα του είναι συνήθως ανθρώπινες μορφές
που αντιμετωπίζονται με την τεχνική του λαδιού, με σινική μελάνη αλλά και με μεικτή τεχνική.
Ο Βαγγελης Δημητρέας, είναι Ομότιμος Καθηγητής της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης, γεννήθηκε το 1934 στο Μελίσσι Κορινθίας. Από το 1958 έως το 1963 σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με δάσκαλο τον Ι. Μόραλη. Από το 1967 έως το 1975 εργάστηκε στο Παρίσι, όπου παράλληλα με τη ζωγραφική του, παρακολούθησε μαθήματα κοινωνιολογίας της Τέχνης. Δίδαξε στο Κέντρο Τεχνολογικών Εφαρμογών, στη Σχολή Βακαλό και αργότερα στην Α.Σ.Κ.Τ ως ειδικός επιστήμονας και λέκτορας. Από το 1985 έως το 2002 εργάστηκε ως καθηγητής ζωγραφικής στη Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Υπήρξε μέλος της «Ομάδας Τέχνης ά» και του «Κέντρου Εικαστικών Τεχνών». Συμμετείχε επίσης στην «Ομάδα για την επικοινωνία και την Εκπαίδευση στην Τέχνη» ενώ ήταν ιδρυτικό μέλος της «Ομάδας Τέχνης 4++». Έχει συμμετάσχει σε πολλά συνέδρια ως ομιλητής και έχει δημοσιεύσει κείμενα σε πολλά περιοδικά. Έχει παρουσιάσει πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες ενώ έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές.
Β. Δημητρέας – Χρ. Θεοφίλης
Μικρός διάλογος
Χ.Θ: Νομίζω ότι στο έργο σας η αντίληψη – αντιμετώπιση, γραφή – φόρμα δοκιμάζονται στο αίτημα μιας κοινωνικό-πολιτικής, βιωμένης τέχνης.
Β.Δ: Νομίζω ναι. Αλλά η αφετηρία είναι ευρύτερη και σύνθετη. Πρέπει ακόμα να διευκρινίσω κάτι· δεν πιστεύω ότι οι περισσότεροι καλλιτέχνες εικονογραφούν ή εικονοποιούν μια «ιδέα» ή ένα προϋπάρχον νόημα, χωρίς τροποποιήσεις μορφικές και νοηματικές. Η κοπιαστική προσπάθεια μορφοποίησης είναι συνήθως λιγότερο ή περισσότερο απρόβλεπτη. Η οποιαδήποτε νοηματοδότηση, με τη στενή ή ευρύτερη έννοια, επιχειρεί ο καλλιτέχνης, διαρθρώνεται και αναδιαρθρώνεται αλλά και διυλίζεται από τη σύνολη προσωπικότητά του. Η σύνθετη αυτή διαδικασία δεν είναι μια απλή καταγραφή.
Οι αφελείς εκλογικεύσεις της τέχνης είναι περισταλτικές και ζημιογόνες είτε χρησιμοποιούνται για την κοινωνικότερη λειτουργία της τέχνης, είτε χρησιμοποιούνται από μια πτωχευτική νοησιαρχία.
Χ.Θ: Νομίζεται ότι η «κοσμοθέαση» του καλλιτέχνη απαιτεί μια διαρκή καλλιτεχνική έρευνα για να στηριχτεί μορφοπλαστικά, για να κατακτηθεί η αξιοπιστία της φόρμας;
Β.Δ: Βεβαίως. Η όποια «κοσμοθέαση» του καλλιτέχνη απαιτεί μια διαρκή αναζήτηση, θα μπορούσα ίσως να πω, βασανιστική έρευνα για να στηριχτεί μορφοπλαστικά, για να κατακτηθεί η αξιοπιστία της φόρμας, και αυτό δεν οδηγεί αναγκαστικά σε έναν άδειο φορμαλισμό.
Χ.Θ. –Ήθελα να σας ρωτήσω σχετικά με το «γενέθλιο» τόπο σας ή αν θέλετε τη σημασία της εντοπιότητας για την προσωπικότητα σας και για το έργο σας.
Β.Δ. –Νομίζω ότι το ζήτημα αυτό είναι σύνθετο· θα έλεγα μάλιστα ότι είναι περισσότερο σύνθετο από ότι φαίνεται. Θα προτείνω μερικές διασαφηνίσεις, που νομίζω ότι είναι απαραίτητες και για να είμαι πιο συγκεκριμένος.
Από τη στιγμή που γεννιέται κάποιος σ ένα τόπο υπάρχουν κάποιες εξαρτήσεις και κάποιες διαμορφωτικές συνθήκες τις οποίες δεν μπορεί κανείς να παρακάμψει, τουλάχιστον στην αρχή. Ας αναφέρω σύντομα και ελλειπτικά μερικούς από αυτούς τους παράγοντες.
-Η οπτική μνήμη των ανθρώπων είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τον γενέθλιο τόπο τους. Η πλούσια διαστρωμάτωση των εικόνων της οπτικής μνήμης έχει κάποιες εικόνες ιδιότυπες που είναι ανεξίτηλες. Επίσης, ο χρόνος των ανθρώπων βιώνεται και σε σχέση με το χώρο. Έχουμε λοιπόν στην αρχή ιδιότυπες χώρο-χρονικότητες. Έρχεται φυσικά η βασική εκπαίδευση, μετά η ειδική εκπαίδευση (καλλιτέχνες) παράλληλα με μια ευρύτερη καλλιτεχνική παιδεία σχολική και εξωσχολική.
Με την πάροδο του χρόνου οι καλλιτέχνες διαμορφώνουν την αισθητική ιδεολογία τους λιγότερο ή περισσότερο συνεκτική. Επειδή και ο καλλιτέχνης γεννιέται, διαμορφώνεται και δρά μέσα σ ένα ιστορικό-κοινωνικό πλαίσιο, με ποικίλες δεσμεύσεις και επιπτώσεις η εντοπιότητα είναι δεδομένη αλλά και μεταβαλλόμενη. Αλλά οι κοινωνίες μας δεν χαρακτηρίζονται από μια διαρκή κοινωνική ειρήνη. Και αυτοί ακόμα που δυσκολεύονται να δεχτούν την ταξική «φύση» των κοινωνιών μας, μόλις εξοικειωθούν στοιχειωδώς με τις εργασίες των κοινωνιολόγων δέχονται τη συστατική πολλαπλότητα των κοινωνιών μας, τις διαφορές και τις αναπόφευκτες συγκρούσεις.
Νομίζω και εγώ, όπως και οι άλλοι καλλιτέχνες, επηρεάστηκα και διαμορφώθηκα από ένα σύνθετο πλέγμα συνθηκών, που σε μεγάλο βαθμό συνδέεται με τις κοινωνικές τάξεις. Οι διαμορφωτικές αυτές συνθήκες δεν είναι πάντα ευκολοδιάκριτες και στην αρχή, στην παιδική ηλικία νομίζω ούτε επιλέγονται ούτε ελέγχονται. Αργότερα μπορεί ο καλλιτέχνης να αλλάξει, λιγότερο ή περισσότερο, τη σύνθεση των προσδιοριστικών συνθηκών του ή ν αλλάξουν από άλλες αιτίες.
Το χαρακτηριστικό στίγμα, η οποία εντοποιότητα, μπορεί ν αλλάξει μερικώς, μπορεί ενδεχομένως να συμπιεστεί, αλλά δεν μπορεί να εξαλειφθεί. Πάντως είναι απαραίτητο να διευρυνθεί από μια ερευνητική διάθεση και κριτική εντολμία.
Τα παιδικά μου χρόνια έζησα στη Μάνη και αργότερα στην Καλαμάτα σε συνθήκες σκληρές, αλλά ταυτόχρονα υπήρχε και μια ιδιότυπη ποιητική ατμόσφαιρα. Τα πρώτα οπτικά- καλλιτεχνικά ερεθίσματα ήταν από την αρχαία Ελληνική τέχνη, από τη μεταβυζαντινή και αργότερα από τη σύγχρονη τέχνη. Είχα την εξαιρετική τύχη να έχω δάσκαλο ζωγραφικής σε ηλικία δεκατριών ετών, το Βαγγ.Δράκο. Εκεί γνώρισα το Βασίλη Φωτόπουλο, το Μιχάλη Μερακλή, το Γιάννη Μπουτέα και άλλους.
Είναι αξιοσημείωτο ότι ο δάσκαλος μου αναφερόταν συχνά στους καθηγητές του της Σχολής Καλών Τεχνών, αλλά συχνότερα στο Βαν Γκογκ και στο Ντομιέ. Ενώ ο μουσικός όμιλος Καλαμάτας οργάνωνε εκδηλώσεις με τη μουσική του Βέρντι. Αργότερα στην Αθήνα που ήρθα για να σπουδάσω και ευτύχησα να συνδεθώ με το περιοδικό «Επιθεώρηση Τέχνης» 1958, το πολιτιστικό πεδίο ήταν πιο πλούσιο αλλά και με κάποιες «καθυστερήσεις». Είχαμε μια έμμεση γνωριμία με τη ζωγραφική του Καντίνσκι, ενώ ακούγαμε μουσική Στραβίνσκι, Ξενάκη αλλά και Τσιτσάνη.
Σχηματοποιώντας θα έλεγα ότι εάν τα διαμορφωτικά πλέγματα συνθηκών είναι πολυσύνθετα, είναι μάλλον αφελές να μιλάμε για μια ακραιφνή εντοπιότητα (ελληνικότητα) ή μια μονοσύστατη διεθνικότητα. Το τραχύ ερώτημα είναι η κοινωνική πολυσύνθεση με τις ουσιαστικές διαφορές και αντιθέσεις εκφράζονται από ένα μονοτροπικό μοντερνισμό; Η όποια εντοπιότητα δεν μπορεί να είναι θεματική αλλά καταξιώνεται από την καταλληλότητα της φόρμας.
Χ.Θ: ΕΠΙΛΟΓΟΣ . Στον Βαγγελη Δημητρέα Διακρίνω: μια συγγένεια «στάσης» με το Γ. Χαλεπά, τον Γ.Μπουζιανη τον Π. Σαραφιανό και το Γ.Σκλάβο. Ο ίδιος αναφέρεται συχνά στο Γκόγια και τον Καραβάτζιο μεταξύ άλλων. Στο έργο του Βαγγελη Δημητρέα Σημειώνω : τις διαρκείς μεταπλάσεις , τις συνθετικές αλλαγές εως και τη διάλυση της φόρμας την χαρακτηριστική χρήση του μαύρου χρώματος.
Διαπιστωνω: εργο πυκνό και ιδιαζόντως προσωπικό.
Χρήστος Θεοφίλης.Επιμελητης εκθεσεων -μέλος A.I.C.L. Association Internationale de la Critique litteraire επιμελητής της στήλης 'αυτοπροσδιορισμοί' των σελίδων γράμματα - τέχνες - εικαστικά της εφημερίδας 'η αυγή' και συνεργάτης του περιοδικού ΄Culture΄ της εφημερίδας ‘’ο κόσμος του επενδυτή’’. [art-act@tellas.gr]
Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 30 Μαΐου 2009. Β. ΔΗΜΗΤΡΕΑΣ ---ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ----7 – 30 Μαΐου 2009
Η αίθουσα τέχνης «εκφραση-γιαννα γραμματοπουλου» εγκαινιάζει την Πέμπτη 7 Μαΐου, την ατομική έκθεση ζωγραφικής του καλλιτέχνη Β. Δημητρέα. Ο ζωγράφος εκθέτει την πρόσφατη δουλειά του, 2002 -2008. Τα θέματα του είναι συνήθως ανθρώπινες μορφές που αντιμετωπίζονται με την τεχνική του λαδιού, με σινική μελάνη αλλά και με μεικτή τεχνική.
Επιμέλεια έκθεσης: Χρήστος Θεοφίλης, μέλος A.I.C.L. Association Internationale de la Critique litteraire / επιμελητής της στήλης 'αυτοπροσδιορισμοί' των σελίδων γράμματα - τέχνες - εικαστικά της εφημερίδας 'η αυγή' και συνεργάτης του περιοδικού ΄Culture΄ της εφημερίδας ‘’ο κόσμος του επενδυτή’’.
Ώρες λειτουργίας: Τρίτη – Παρασκευή 11.00 – 2.00, 6.00 – 9.00
Σάββατο : 11.00 – 2.00. Κυριακή και Δευτέρα κλειστά.
βαλαωρίτου 9α, αθήνα,10671, τηλ. 210-3607598, φαξ:210-3607546
www.ekfrasi-art.gr, email:info@ekfrasi-art.gr
Β. Δημητρέας – Χρ. Θεοφίλης
Μικρός διάλογος
Χ.Θ: Νομίζω ότι στο έργο σας η αντίληψη – αντιμετώπιση, γραφή – φόρμα δοκιμάζονται στο αίτημα μιας κοινωνικό-πολιτικής, βιωμένης τέχνης.
Β.Δ: Νομίζω ναι. Αλλά η αφετηρία είναι ευρύτερη και σύνθετη. Πρέπει ακόμα να διευκρινίσω κάτι· δεν πιστεύω ότι οι περισσότεροι καλλιτέχνες εικονογραφούν ή εικονοποιούν μια «ιδέα» ή ένα προϋπάρχον νόημα, χωρίς τροποποιήσεις μορφικές και νοηματικές. Η κοπιαστική προσπάθεια μορφοποίησης είναι συνήθως λιγότερο ή περισσότερο απρόβλεπτη. Η οποιαδήποτε νοηματοδότηση, με τη στενή ή ευρύτερη έννοια, επιχειρεί ο καλλιτέχνης, διαρθρώνεται και αναδιαρθρώνεται αλλά και διυλίζεται από τη σύνολη προσωπικότητά του. Η σύνθετη αυτή διαδικασία δεν είναι μια απλή καταγραφή.
Οι αφελείς εκλογικεύσεις της τέχνης είναι περισταλτικές και ζημιογόνες είτε χρησιμοποιούνται για την κοινωνικότερη λειτουργία της τέχνης, είτε χρησιμοποιούνται από μια πτωχευτική νοησιαρχία.
Χ.Θ: Νομίζεται ότι η «κοσμοθέαση» του καλλιτέχνη απαιτεί μια διαρκή καλλιτεχνική έρευνα για να στηριχτεί μορφοπλαστικά, για να κατακτηθεί η αξιοπιστία της φόρμας;
Β.Δ: Βεβαίως. Η όποια «κοσμοθέαση» του καλλιτέχνη απαιτεί μια διαρκή αναζήτηση, θα μπορούσα ίσως να πω, βασανιστική έρευνα για να στηριχτεί μορφοπλαστικά, για να κατακτηθεί η αξιοπιστία της φόρμας, και αυτό δεν οδηγεί αναγκαστικά σε έναν άδειο φορμαλισμό.
Χ.Θ. –Ήθελα να σας ρωτήσω σχετικά με το «γενέθλιο» τόπο σας ή αν θέλετε τη σημασία της εντοπιότητας για την προσωπικότητα σας και για το έργο σας.
Β.Δ. –Νομίζω ότι το ζήτημα αυτό είναι σύνθετο· θα έλεγα μάλιστα ότι είναι περισσότερο σύνθετο από ότι φαίνεται. Θα προτείνω μερικές διασαφηνίσεις, που νομίζω ότι είναι απαραίτητες και για να είμαι πιο συγκεκριμένος.
Από τη στιγμή που γεννιέται κάποιος σ ένα τόπο υπάρχουν κάποιες εξαρτήσεις και κάποιες διαμορφωτικές συνθήκες τις οποίες δεν μπορεί κανείς να παρακάμψει, τουλάχιστον στην αρχή. Ας αναφέρω σύντομα και ελλειπτικά μερικούς από αυτούς τους παράγοντες.
-Η οπτική μνήμη των ανθρώπων είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τον γενέθλιο τόπο τους. Η πλούσια διαστρωμάτωση των εικόνων της οπτικής μνήμης έχει κάποιες εικόνες ιδιότυπες που είναι ανεξίτηλες. Επίσης, ο χρόνος των ανθρώπων βιώνεται και σε σχέση με το χώρο. Έχουμε λοιπόν στην αρχή ιδιότυπες χώρο-χρονικότητες. Έρχεται φυσικά η βασική εκπαίδευση, μετά η ειδική εκπαίδευση (καλλιτέχνες) παράλληλα με μια ευρύτερη καλλιτεχνική παιδεία σχολική και εξωσχολική.
Με την πάροδο του χρόνου οι καλλιτέχνες διαμορφώνουν την αισθητική ιδεολογία τους λιγότερο ή περισσότερο συνεκτική. Επειδή και ο καλλιτέχνης γεννιέται, διαμορφώνεται και δρά μέσα σ ένα ιστορικό-κοινωνικό πλαίσιο, με ποικίλες δεσμεύσεις και επιπτώσεις η εντοπιότητα είναι δεδομένη αλλά και μεταβαλλόμενη. Αλλά οι κοινωνίες μας δεν χαρακτηρίζονται από μια διαρκή κοινωνική ειρήνη. Και αυτοί ακόμα που δυσκολεύονται να δεχτούν την ταξική «φύση» των κοινωνιών μας, μόλις εξοικειωθούν στοιχειωδώς με τις εργασίες των κοινωνιολόγων δέχονται τη συστατική πολλαπλότητα των κοινωνιών μας, τις διαφορές και τις αναπόφευκτες συγκρούσεις.
Νομίζω και εγώ, όπως και οι άλλοι καλλιτέχνες, επηρεάστηκα και διαμορφώθηκα από ένα σύνθετο πλέγμα συνθηκών, που σε μεγάλο βαθμό συνδέεται με τις κοινωνικές τάξεις. Οι διαμορφωτικές αυτές συνθήκες δεν είναι πάντα ευκολοδιάκριτες και στην αρχή, στην παιδική ηλικία νομίζω ούτε επιλέγονται ούτε ελέγχονται. Αργότερα μπορεί ο καλλιτέχνης να αλλάξει, λιγότερο ή περισσότερο, τη σύνθεση των προσδιοριστικών συνθηκών του ή ν αλλάξουν από άλλες αιτίες.
Το χαρακτηριστικό στίγμα, η οποία εντοποιότητα, μπορεί ν αλλάξει μερικώς, μπορεί ενδεχομένως να συμπιεστεί, αλλά δεν μπορεί να εξαλειφθεί. Πάντως είναι απαραίτητο να διευρυνθεί από μια ερευνητική διάθεση και κριτική εντολμία.
Τα παιδικά μου χρόνια έζησα στη Μάνη και αργότερα στην Καλαμάτα σε συνθήκες σκληρές, αλλά ταυτόχρονα υπήρχε και μια ιδιότυπη ποιητική ατμόσφαιρα. Τα πρώτα οπτικά- καλλιτεχνικά ερεθίσματα ήταν από την αρχαία Ελληνική τέχνη, από τη μεταβυζαντινή και αργότερα από τη σύγχρονη τέχνη. Είχα την εξαιρετική τύχη να έχω δάσκαλο ζωγραφικής σε ηλικία δεκατριών ετών, το Βαγγ.Δράκο. Εκεί γνώρισα το Βασίλη Φωτόπουλο, το Μιχάλη Μερακλή, το Γιάννη Μπουτέα και άλλους.
Είναι αξιοσημείωτο ότι ο δάσκαλος μου αναφερόταν συχνά στους καθηγητές του της Σχολής Καλών Τεχνών, αλλά συχνότερα στο Βαν Γκογκ και στο Ντομιέ. Ενώ ο μουσικός όμιλος Καλαμάτας οργάνωνε εκδηλώσεις με τη μουσική του Βέρντι. Αργότερα στην Αθήνα που ήρθα για να σπουδάσω και ευτύχησα να συνδεθώ με το περιοδικό «Επιθεώρηση Τέχνης» 1958, το πολιτιστικό πεδίο ήταν πιο πλούσιο αλλά και με κάποιες «καθυστερήσεις». Είχαμε μια έμμεση γνωριμία με τη ζωγραφική του Καντίνσκι, ενώ ακούγαμε μουσική Στραβίνσκι, Ξενάκη αλλά και Τσιτσάνη.
Σχηματοποιώντας θα έλεγα ότι εάν τα διαμορφωτικά πλέγματα συνθηκών είναι πολυσύνθετα, είναι μάλλον αφελές να μιλάμε για μια ακραιφνή εντοπιότητα (ελληνικότητα) ή μια μονοσύστατη διεθνικότητα. Το τραχύ ερώτημα είναι η κοινωνική πολυσύνθεση με τις ουσιαστικές διαφορές και αντιθέσεις εκφράζονται από ένα μονοτροπικό μοντερνισμό; Η όποια εντοπιότητα δεν μπορεί να είναι θεματική αλλά καταξιώνεται από την καταλληλότητα της φόρμας.
Χ.Θ: ΕΠΙΛΟΓΟΣ . Στον Βαγγελη Δημητρέα Διακρίνω: μια συγγένεια «στάσης» με το Γ. Χαλεπά, τον Γ.Μπουζιανη τον Π. Σαραφιανό και το Γ.Σκλάβο. Ο ίδιος αναφέρεται συχνά στο Γκόγια και τον Καραβάτζιο μεταξύ άλλων. Στο έργο του Βαγγελη Δημητρέα Σημειώνω : τις διαρκείς μεταπλάσεις , τις συνθετικές αλλαγές εως και τη διάλυση της φόρμας την χαρακτηριστική χρήση του μαύρου χρώματος.
Διαπιστωνω: εργο πυκνό και ιδιαζόντως προσωπικό.
Χρήστος Θεοφίλης.Επιμελητης εκθεσεων -μέλος A.I.C.L. Association Internationale de la Critique litteraire επιμελητής της στήλης 'αυτοπροσδιορισμοί' των σελίδων γράμματα - τέχνες - εικαστικά της εφημερίδας 'η αυγή' και συνεργάτης του περιοδικού ΄Culture΄ της εφημερίδας ‘’ο κόσμος του επενδυτή’’. [art-act@tellas.gr]
Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 30 Μαΐου 2009. Β. ΔΗΜΗΤΡΕΑΣ ---ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ----7 – 30 Μαΐου 2009
Η αίθουσα τέχνης «εκφραση-γιαννα γραμματοπουλου» εγκαινιάζει την Πέμπτη 7 Μαΐου, την ατομική έκθεση ζωγραφικής του καλλιτέχνη Β. Δημητρέα. Ο ζωγράφος εκθέτει την πρόσφατη δουλειά του, 2002 -2008. Τα θέματα του είναι συνήθως ανθρώπινες μορφές που αντιμετωπίζονται με την τεχνική του λαδιού, με σινική μελάνη αλλά και με μεικτή τεχνική.
Επιμέλεια έκθεσης: Χρήστος Θεοφίλης, μέλος A.I.C.L. Association Internationale de la Critique litteraire / επιμελητής της στήλης 'αυτοπροσδιορισμοί' των σελίδων γράμματα - τέχνες - εικαστικά της εφημερίδας 'η αυγή' και συνεργάτης του περιοδικού ΄Culture΄ της εφημερίδας ‘’ο κόσμος του επενδυτή’’.
Ώρες λειτουργίας: Τρίτη – Παρασκευή 11.00 – 2.00, 6.00 – 9.00
Σάββατο : 11.00 – 2.00. Κυριακή και Δευτέρα κλειστά.
βαλαωρίτου 9α, αθήνα,10671, τηλ. 210-3607598, φαξ:210-3607546
www.ekfrasi-art.gr, email:info@ekfrasi-art.gr
